Van 2012 tot aan 2025 hebben wij met heel veel liefde, plezier en passie Bengalen gefokt. We hebben genoten, maar ook vreselijk gehuild als het soms niet goed ging. Het fokken van kittens en helemaal van Bengaalkittens is natuurlijk prachtig. Maar het is ook heel veel werk en vergt heel veel tijd en energie. Mijn lijf kreeg steeds meer moeite om uren achtereen op de grond of een laag krukje te zitten om bevallingen te begeleiden. En door toenemende andere werkzaamheden en uren voor de klas als vakdocent schmink/grime, was ik soms ook lang weg als een poes op bevallen stond. Ik had daar veel stress van. En als er een nestje kittens in huis opgroeit, ben je daar echt ook heel erg druk mee…

In september 2025 viel ik nogal ongelukkig van mijn paard en brak ik mijn heup, bekken en een ruggewervel en op het moment dat ik dit schrijf zit ik nog vol in het revalidatietraject.
Dat was wel de trigger om te zeggen ‘ok… nu stoppen we; nu zie ik het niet meer gebeuren’.
Dus met heel veel gemengde gevoelens gingen op 20 oktober onze laatste open katten naar de dierenarts voor sterilisatie of castratie. Maar het is gebeurd en het is goed zo.

We gaan nu onbezorgd genieten van onze Bengels en natuurlijk van alle katjes die bij ons in het hotel komen logeren!